بخش هاری در سال 1303 هجری شمسی متعاقب گزش فرزند یکی از سفرای مقیم تهران و بنابر ضرورت تشکیل واحد تشخیص، درمان و پیشگیری هاری در ایران در انستیتو پاستور تاسیس گردید. در سال 1304 دکتر ابوالقاسم بهرامی سویة مورد مصرف در تهیة واکسن هاری را با خود از پاریس به تهران آورد و از آن به بعد واکسن کلاسیک ضد هاری پاستور به جهت درمان افراد هار گزیده در این بخش تولید شد.

در سال 1329 کمیتة کارشناسان هاری سازمان جهانی بهداشت ارزیابی استفادة توأم از واکسن و سرم را طبق برنامه­ای دقیق و منظم به عهده بخش هاری انستیتو پاستور ایران واگذار نمود که نتایج حاصل از این ارزیابی بهترین روش موجود به جهت محافظت افراد هار گزیده در آن زمان پیشنهاد شد.

بعدها در سال 1349 ارزیابی اولین سری واکسن کشت سلولی تهیه شده بر روی سلول دیپلوئید انسانی که توسط دکتر کوپروفسکی و ویکتور در انستیتو ویستار فیلادلفیا، امریکا تهیه گردیده بود به بخش هاری انستیتو پاستور ایران واگذار شد. نتایج بدست آمده از اجرای آزمون فوق بسیار عالی بود و به عنوان پروتوکل درمانی به جهت واکسیناسیون افراد هار گزیده در آن زمان تعیین گردید.

به پاس تلاش های ارزشمند انجام شده در جهت ارتقاء سلامت افراد هار گزیده، از سال 1355 هجری شمسی (1976 میلادی) بخش هاری انستیتو پاستور ایران توسط سازمان جهانی بهداشت به عنوان مرکز همکاری با آن سازمان به لحاظ تحقیقات و رفرانس انتخاب گردید.

بخش هاری انستیتو پاستور ایران مسئولیت تشخیص هاری و نیز مشارکت در حفظ و ارتقاء فرآیندهای پیشگیری و کنترل بیماری در کشور را داشته است. این بخش با سابقه بیش از چهار دهه، همکاری با سازمان جهانی بهداشت در راستای اهداف نظام سلامت کشوری و جهانی، گام های موثری برداشته است. حفظ دستاوردهای علمی و فنی مبتنی بر سابقه دیرینه این بخش، پیشبرد و ارتقاء سطح کیفی و برنامه ریزی در جهت توسعه پایدار دامنه فعالیت، در کشور و منطقه، ماموریت بنیادین این بخش است. گسترش و ارتقاء کمی و کیفی همکاری های آموزشی، پژوهشی و فنی دو یا چند جانبه، فیمابین این مرکز و مراکز دولتی ذیربط و بین المللی به منظور پایش و مراقبت بهتر در حوزه مربوط به کنترل هاری با هدف نیل به سوی ریشه کنی بیماری نیز ماموریت این بخش در درازمدت است.